Κυριακή 19 Μαΐου 2013



Χρήστος Κάτσικας: Η «μάχη» της εκπαίδευσης


Με αφορμή την ένταση που επικρατεί στο χώρο της εκπαίδευσης, λόγω της προαναγγελθείσας απεργίας των καθηγητών κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων και της απόφασης της κυβέρνησης να προχωρήσει σε πολιτική επιστράτευση των εν δυνάμει απεργών, η «City Press» απευθύνθηκε ανάμεσα σε άλλους και στον Χρήστο Κάτσικα προκειμένου να μας δώσει τις απόψεις του σχετικά με την πορεία της ελληνικής εκπαίδευσης στα χρόνια της κρίσης. H συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 16/5 αλλά πάρθηκε στις 13/5

Χρήστος Κάτσικας:  Η απεργία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία

Κατ’ αρχάς θεωρείτε ότι η απόφαση της ΟΛΜΕ για κινητοποιήσεις μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις ήταν απρόβλεπτη;
Η απόφαση αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχαν συσσωρευτεί πολλά προβλήματα και το ίδιο το υπουργείο Παιδείας με τη στάση του, δηλαδή με το να ψηφίσει μία μέρα πριν από τις διακοπές του Πάσχα ρυθμίσεις που είχε κλειδωμένες στο συρτάρι, ρυθμίσεις που άλλαζαν τελείως το τοπίο στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Εδώ και τρία χρόνια γεμίζει το ποτήρι των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και ταυτόχρονα το ποτήρι της οργής και της αγανάκτησης του συνόλου των εκπαιδευτικών. Η σταγόνα που έλειπε ήρθε από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο θεώρησε ότι δεν θα τολμήσουν οι εκπαιδευτικοί να έρθουν σε σύγκρουση με την κοινωνία για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ωστόσο, απ’ ό,τι φάνηκε, έκανε λάθος εκτίμηση.

Ποιο είναι το σχόλιό σας για την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιστράτευση των εκπαιδευτικών;
Προφανώς είναι μια ενέργεια αντισυνταγματική, και αυτό φαίνεται και εκ του γεγονότος ότι βασικοί πυλώνες της κυβερνητικής πολιτικής, όπως ο συνταγματολόγος κ. Βενιζέλος και ο νομικός κ. Κουβέλης, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, σε παρελθόντα χρόνο για απεργίες που έχουν προκηρυχθεί έχουν δηλώσει –τότε, βέβαια, ώς αντιπολίτευση– ότι δεν νοείται σε απεργία να γίνει επιστράτευση ενός κλάδου. Από αυτή την άποψη, οι ίδιοι έχουν δώσει μια απάντηση αν το μέτρο είναι συνταγματικό ή όχι. Από την άλλη πλευρά, είναι φανερό ότι η φτώχεια, οι αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις, η μείωση των μισθών, η ανεργία, όλα αυτά βαδίζουν χέρι-χέρι με την αυθαιρεσία: και είναι πρωτοφανής αυθαιρεσία να επιστρατεύονται εργαζόμενοι πριν καν προκηρυχθεί η απεργία.
Κατά την άποψή σας, ποιες ήταν οι επιδράσεις της πολιτικής του μνημονίου στο χώρο της εκπαίδευσης;
Αρχίζοντας από το ζήτημα της χρηματοδότησης της σχολικής εκπαίδευσης, έχει υποχωρήσει κατά 45% από τις αρχές του 2010. Επίσης, από την αρχή της εφαρμογής του μνημονίου ως σήμερα έχουν «εξαφανιστεί» από το εκπαιδευτικό τοπίο 1.310 σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ στο ίδιο διάστημα έχουμε επιβάρυνση των σχολικών τάξεων κατά περίπου 25%, μια και έχουν αυξηθεί οι μαθητές ανά τμήμα κατά 25% σε μέσο όρο, οπότε έχει επιδεινωθεί και η εκπαιδευτική διαδικασία. Σε τέταρτο επίπεδο, στο Λύκειο, από την έναρξη του μνημονίου ως σήμερα υπάρχει ένα σχολικό πρόγραμμα όπου μια τάξη του –η πρώτη– αναφέρεται σε άλλο σύστημα, το οποίο νομοθετήθηκε το 2010, και ενώ θα έπρεπε το 2011 και το 2012, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας, να γίνει συμβατή με το σύστημα και η δεύτερη και η τρίτη τάξη του Λυκείου, τουναντίων, έχουν μείνει με το παλιό σύστημα, με αποτέλεσμα να επικρατεί αλαλούμ στο αναλυτικό πρόγραμμα του Λυκείου. Παράλληλα, έχουν γίνει σοβαρότατες αλλαγές στις εργασιάκές σχέσεις των εκπαιδευτικών: Έχουν μειωθεί κατά 75% οι μόνιμοι διορισμοί και προσλήψεις σε σχέση με την προ μνημονίου εποχή. Οι εκπαιδευτικοί έχουν χάσει τα τρία τελευταία χρόνια περίπου 42% από το εισόδημά τους σε καθαρά ποσά, ενώ στο ίδιο διάστημα έχει αυξηθεί κατά σχεδόν δύο και περισσότερα χρόνια το διάστημα μέχρις ότου οι εκπαιδευτικοί να έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν στο τόπο μόνιμης κατοικίας τους, ώστε να μην έχουν πρόσθετα έξοδα. Και, βέβαια, με τα νέα μέτρα, τη νέα σχολική χρονιά περίπου 10.000 αναπληρωτές θα βρεθούν στην ανεργία, διότι δεν πρόκειται να επαναπροσληφθούν, όπως παγίως συνέβαινε στο παρελθόν, περίπου 8.000 εκπαιδευτικοί θα υποχρεωθούν να μετακινηθούν από δεκάδες ως εκατοντάδες χιλιόμετρα, ώστε να καλύψουν τα λειτουργικά κενά που ως τώρα κάλυπταν οι αναπληρωτές, και δημιουργείται μια «αποθήκη» υπεράριθμων εκπαιδευτικών που οδηγούνται στην απόλυση, καθώς το τελευταίο μνημόνιο προβλέπει ότι ο δημόσιος τομέας θα μειωθεί διά των απολύσεων. Όλα αυτά ήταν που οδήγησαν τα πράγματα ως εδώ.
Η απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση, συν τα όσα προαναφέρατε, δημιουργεί χάσμα με τους εκπαιδευτικούς. Θεωρείτε ότι μπορεί να γεφυρωθεί;
Νομίζω ότι το υπουργείο Παιδείας λαμβάνει όλα τα ακραία μέτρα, επειδή θέλει να δείξει –εντός και εκτός Ελλάδας– ότι έχει πυγμή και ότι κανένας κλάδος δεν πρόκειται να αφεθεί να διεκδικήσει το παραμικρό. Από την άλλη, ωστόσο, η εμπειρία λέει ότι, επειδή υπάρχει μεγάλη αγανάκτηση, όχι μόνο μεταξύ των εκπαιδευτικών, αλλά σε ολόκληρη την κοινωνία, δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν αυτή η ενέργεια του υπουργείου οδηγήσει σε καταστολή ή αν προκαλέσει συνολική «έκρηξη», αντί των μεμονωμένων «εκρήξεων» των εργαζομένων που βλέπουμε σήμερα. Θεωρώ ότι σύντομα χιλιάδες άνθρωποι θα οδηγηθούν σε έντονη αντίδραση, που θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση.
Αναδημοσίευση από τη City Press

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.